تکنولوژی نمایشگرهای OLED

نمایشگرهای OLED

پیشرفت صنعت نمایشگرهای تلویزیون در ای چند ساله به حدی جدی بوده و محصولات جدیدی وارد بازار شده است که شنیدن ورود محصولات متنوع شرکت 

های الکترونیکی برای اکثر مردم امری عادی بشمار می رود.
در سال 1997و با ورود تلویزیون های (CRT) با صفحه ی مسطح (Flat) تحولی بزرگ در این عرصه به وجود آورد و باعث شد اکثر مردم دنیا به فکر تعویض تلویزیون قدیمی خود با صفحه ی محدب با یک محصول جدید با صفحه مسطح بیتند تا از کیفیت عالی این تلویزیون ها لذتی دو چندان ببرند.
اما این پایان ماجرا نبود و صنعت ساخت نمایشگرهای تلویزیونی در حال تجربه فناوری جدیدی در این صنعت بود، یکی از آن محصولات که در همان سالهای ابتدای ورود نمایشگرهای با صفحه مسطح وارد بازار شد ، تلویزیون های پروجکشن بود که با صفحات بزرگ که تا آن زمان امکان تولید چنین ابعاد برای نمایشگرهای (CRT) نبود را امکان پذیر کرده بود.
در همان سال ها ، صنعت ساخت نمایشگرهای تلویزیونیدستخوش تحولی جدید شد که پایه گذار نوین ساخت تلویزیون های پیشرفته امروزی بود و آن ورود نمایشگرهای پلاسما(Plasma) به بازار بود.
  طراحی این نمایشگرها بسیار متفاوت با تلویزیون های (CRT) و یا پروجکشن بود، زیرا که این امکان به وجود آمده بود که کاربر تلویزیون خود را مانند یک قالب عکس به دیوار نسب کند ، ضخامت بسیار کمتر ، بخشی از مزایای نمایشگرهای پلاسما می باشد،
اما باز هم صنعت ساخت نمایشگر ها به دنبال موادی بود که هر چه بهتر و ارزان تر امکان تولید نمایشگرهای پیشرفته را فراهم سازد و آن (LCD) بود. 
ورود نمایشگرهای (LCD) رقابتی سخت را بین شرکت های تولید صفحه نمایش پلاسما و شرکت های تولید LCD ایجاد کرد ، و هر کدام به دنبال اثبات برتری محصول خود به دیگری بودند. 
اما فعلا نمی توان گفت که پلاسما بهتر است یا LCD ،هر کدام ضعف ها و برتری های نسبت به هم دارند.نمایشگرهای LCD با مصرف برق کمتر و وزن سبک تر و عمر مفید بیشتر نسبت به پلاسما و نمایشگرهای پلاسما با امکان پخش بهتر رنگ ها ی سفید و سیاه و کنتراست بالا نسبت به LCD ها هر کدام پاسخگوی نیاز کاربران خود هستند.
دو سال پیش بود که خبر ساخت نمایشگرهای تلویزیونی به ضخامت ورق کاغذ که امکان تا شدن را داشت منتشر شد.این نمایشگرها همان OLED ها هستند.(Orgabnic light-emitting)
شروع استفاده از صفحات OLED به صورت تجاری در MP3 Player ها و پخش صوت های اتومبیل و ساعت های مجهز به تلویزیون با صفحات کوچک رنگی بود.
اما مهمتری کاربرد صفحات در ابعاد کوچک در در تلفن های همراه که برای اولین بار هم در گوشی های موتورولا و سامسونگ در چند نمونه گران قیمت بصورت محدود مورد استفاده قرار گرفت.
شروع واقعی و تجاری استفاده از صفحات OLED در یکی از مدل های گوشی های سونی اریکسون بود. شرکت سونی اریکسون از آن پس در مدل های گران قیمت سری واکمن نیز از OLED استفاده می کند.
شرکت نوکیا هم در چند مدل از گوشی هلی خود از این صفحات استفاهده نموده است.شرکت APPLe در محصول خو با نام تجاری iPhone نیز از فناوری OLED استفاده کرده است.
اولین معرفی رسمی محصولات نمایشی OLED از شرکت سونی (SONY) در نمایشگاه CES 2007 در ایالت متحده بود.
این محصولات شامل یک نمایشگر 11 اینچ با ضخامت تنها 3 میلیمتر و رزولوشن 600*1024 بود. و محصول دیگر یک تلویزیون 27 اینچ (Full HD) با رزولوشن 1920*1080 و ضخامت تنها 5 میلیمتر بود.
در نمایشگاه CES 2008 که در ایالات متحده برگزار شد ، شرکت سامسونگ یک تلویزیون 40 اینچ OLED Full_HِِD را نیز به نمایش گذاشت. 

صفحات OLED از میلیون ها LED(Light Emitting Diode) بسیار کوچک تشکیل شده اند که هر کدام در اندازه یک پیکسل در کنار هم قرار دارند . برای فعال سازی صفحات OLED از 2 لایه پوششی الکترود منفی (کاتد) در بالا و الکترود مثبت (آند) در پایین صفحات OLED جهت فعال سازی LED ها استفاده شده است. تمامی این میلیون ها LED توسط یک پردازشگر کنترل می شوند، تا در زمان مشخص روشن یا خاموش شوند تا تصاویر بر روی صفحه نمایش داده شود. 
دلیل نازک بودن صفحات OLED این است که تمامی LED ها بر روی یک صفحه کاملا شفاف شبیه به طلق نصب شده اند. و اگر این صفحه در داخل قاب نصب نشود ،می توان آن را حتی در هنگام نمایش تصویر کاملا خم کرد.
از این قابلیت شرکت LG محصولی شبیه به قلم تولید کرده که صفحه نمایش OLED از کنار آن بیرون می آید و امکان نمایش صفحات اینترنت و نمایش فیلم را دارد.صفحه نمایش این قلم همانند ورق کاغذ لول شده و در داخل قلم جای می گیرد.

البته این گونه محصولات تنها جنبه ی نمایشی دارند و هنوز به تولید انبوه نرسیده اند.

با دیدن تصاویری که از نمایشگرهای تلویزیونی و نمایشگرهای OLED  منتشر شده است ، این سؤال پیش می آید که ضخامت OLED ها چندان با LCD  یک لپ تاپ تفاوتی ندارد ، اما اشتباه نکنید تمامی مدارات الکترونیک LCD یک لپ تاب  در داخل دستگاه اصلی قرار دارد ، اما در نمایشگرهای OLED  تمامی مدارات الکترونیک روی خود صفحه هستند و با احتصاب تمامی این اجزاء ، چنین ضخامت کمی را دارند.

در آینده نه چندان دور شاهد ظهور نمایشگرهای OLED  با ضخامت و وزن بسیار کمتر و همچنین وضوح بسیار بیشتر نسبت به دیگر محصولات خواهیم بود.اما هنوز بزرگترین مشکل،قیمت گران این محصولات است.

(اقتباس از مجله اطلاعات علمی- مهر-87